kizarmiş gün

sabah sekiz gibi uyaniyorum manasizca, çok da açim. Bu aralar devamli aç gezmeme rağmen kilosal bakimdan hiçbir kayba uğramiyorum. Kendime kahvaltimi yapiyorum, hayatimda vahşi bir değişiklik olarak sandöviçime koyacak salam yok, peynir ve jambonla yapiyorum, gazete okuyup kahvalti ettikten sonra da vuruyorum kafayi 11:50'ye kadar uyuyorum.

bugünku programim kizarkadaşimla buluşup Casablanca seyretmek. Bir gibi nişantaşinda buluşma planlarimiz açtiğim telefonun "aloğğzzzzzhorrr" ile karşılanmasiyla erteleniyor, ancak ikide buluşup gimaya giriyoruz, bilimum kizarinca yağ tutacak ve vücuda kolestrol ekleyecek dondurulmuş gidalari aliyoruz, sevgilime kizarmiş patates, patates kroket ve inegöl köfteden oluşan (kalp düşmani) süper bir menü yapiyorum.

ayiptir söylemesi, kizartmalari güzel yaparim. Tamamiyle tecrübesel bişey, ki burada kalamara dair aci denemelerimden bahsetmesem bile, zamaninda yukarida saydiğim yemeklerden çoğu kez yapmama ve kalp damarlarimi yağli hücrelerin rahatlikla geçebileceği boyutlara getirmeme dair anlatacak cok sey var aslinda. Geçen sefer peynirli kroketleri bi pötürdettim mesela; euh neyse, bunu igrenc label'i altinda anlatirim. "euh" ne demekse.

kizartmalar başariya ulaşsa bile, Casablanca geciken saate kurban oluyor, bugün eve erken dönmek istiyorum (-ki paradoksal aslinda çünkü zaten evdeyim -sus lan dişari cikicaksin kizi birakmaya -dogrusun abi), o yüzden tozlu ve romantik bir film yerine (Casablanca'yi böyle bir film saniyorum, görüldüğü üzere daha izlemedim) How I met your mother ve Scrubs'in son bölümlerini izliyoruz.

evde biraz daha oyalandiktan sonra (hayir, öyle değil, telefondan resim ve mesaj aktariyoruz irdayla. hem size ne kardesim? blog dedik tepemize ciktiniz) evden cikiyoruz, sevdiğim kadini dolmuş şoförü abiye emanet edip evime dönüyorum. Babam yemeğe geliyor, ben de akşamımı biraz onunla futbol muhabbeti yaparak, biraz da ders calisarak geçiriyorum, onu yolcu ettikten sonra da city of heroes yükliyip düzgünce oynamadan uykuya daliyorum...