Jack baba'nın intikamı

erken kalkmak gereken bir gün daha, çünkü kaderin bir cilvesiyle babam, ben ve duvarci usta babamin işyerinde sabahin köründe buluşmak üzere sözleşmişiz. Yani sözleştik. Aslında sözleşildi, zira ben edilgendim. Neyse ki sabah tesadüfen Homer'a rastlıyorum, arabasıyla beni babamın yokuşunun altına atıyor.

Yokuşu tırmanıyorum, babam, usta ve ben kaynaşıyoruz. Geri geri park yerinden çıkma skill'lerimi geliştirdikten sonra ufak bir tophane turuyla ötanazi isteyen küçük depoya variyoruz, ustanin üzerinde çalışabilmesi için deponun boşaltılması lazım, fakat içindekiler tarihi eser değeri taşidiklari için (20 yil ve üzeri) bu iş çok kolay olmuyor. Alman arkeologlara açabileceğim bir telefonla bu işi çok kolaylaştırabileceğim teklifimse maalesef rağbet görmüyor. Sonra işyerine geri dönüyoruz, yokuş yukarı geri geri parketme skill'lerimi test ediyorum ("Access Denied"), babam arabayi parkettikten sonra özgürüm.

evime dönüyorum, uyku ihtiyacimi gözönüne alıp Jack baba'nın filmini koyuyorum, Jack baba: 2, spock: 0. bu sefer sızmadan önce bir saate kadar dayanabilmemden cesaret alarak uyandiktan sonra filmin kalanına girişiyorum ve gereksiz bir film daha izlemiş oluyorum, "acaba hollywood filmlerine çok alıştığımız için mi bağımsız filmleri beğenmiyoruz?" diye soruyorum kendime, fakat sonra "ne var ne güzel holivud filmi işte patlıyor ciuv ciuv diye" diye düşünerek huzur buluyorum.

evde biraz takildiktan sonra glor'la buluşup hastaneye donatello'nun babasini ziyarete gidiyoruz, wow'daki iki rogue'a yakişir şekilde hiçbir görevliye takılmadan ikinci kattaki odaya sızıp çikolataları yiyip evlerine gidiyoruz. glor erken ayrılıyor, ben de maçı izleyip evime dönüyorum.

bayık filmler stoğum erimekte. eXistenZ ve bir hitchcock filmi arasında kalıyorum, yaklaşık dört senedir dolapta bekleyen eXistenZ'i seçiyorum ve nihayet enteresan (fakat yine de iğrenç) bir filme kavuşuyorum. Fakat filmi, balkon penceremi açan şeye gözüm takılır takılmaz unutuyorum.